سرنوشت خود را به سوداگران نسپارید

مدهای غربی و زنان جامعه ام !

عجله که داشته باشی ترافیک سنگین شمال به جنوب خیابان ولیعصر می کشاندت به مرز جنون. می توانی از خودرو پیاده شوی، درب را محکم بکوبی و راه بیافتی در سرازیری خیابان. اما نه! چند نفس عمیق و تماشای رهگذران عاقلانه تر است. روبروی بازارچه که می رسم سه خانم جوان را می بینم با چند ساک خرید در انتظار تاکسی. ماشین گشت ارشاد نزدیک می شود. یکی شان می رود پشت آن دو نفر با عجله. درست مثل بازی قایم باشک! و خودرو سبز و سفید ون دور می شود ، بازی تمام می شود و خانم جوان می ایستد کنار دوستانش. در همین لحظه یک پژو 206 با دو سرنشین مرد جلوی پایشان متوقف می شود. شیشه سمت چپ راننده پایین می آید و سیگار نیم سوخته ای می افتد وسط خیابان. گفتگویی صورت می گیرد و خانم ها با عصبانیت و صورتی برافروخته در جهت مخالف خودرو حرکت می کنند. راننده دنده عقب می گیرد. باز هم دور می شوند و زن جوانی که دقایقی پیش به علت پوشیدن شال حریر و تونیک کوتاه قایم شده بود پشت دوستانش، با کف صندل جلو بازش می کوبد روی چراغهای پشت خودرو.
206 دور می شود با بوقی کشدار، می خندم. گلویم می سوزد از تلخی اش.
مسافربرها ظرفیت تکمیل و بدون وقفه می گذرند از مقابلشان، دو خودروی الگانس و سمند هم نیش ترمز می زنند و پس از مکثی به راهشان ادامه می دهند. مسیر باز می شود و از آنها دور می شوم اما خانم ها با من هستند هنوز ، حقیقت روحم را آزرده است و به دنبال مقصر می گردم.
ترافیک میدان روان است. یک ماشین گشت مثل روزهای گذشته نبش میدان منتظر ارشاد است. سه مامور کلاه کج را می بینم و دو خانم چادری که به نظاره عابران عجول ایستاده اند.
به راهم ادامه می دهم، نبش پارک سرکوچه فرهنگسرا، دخترک نوجوانی را می بینم بوم نقاشی بدست با صورتی رنگین تر از جعبه آبرنگهایش. بلندی بلوز ارغوانی اش حتی به جیب شلوار جین اش نمی رسد. او هم منتظر تاکسی است. انگار موقع خارج شدن از منزل یادش رفته که روپوش بپوشد. با اینکه هیچ خودرویی قصد ایجاد مزاحمت برای او را ندارد مدام لبه بلوزش را می کشد پایین. اما بلندتر نمی شود. شاید خیاط عَلم عَلم کرده است!
با شنیدن زنگ، گوشی تلفن همراهم را بر می دارم . دوستِ آن ور آبی ام بی مقدمه می پرسد: بگیر بگیره ؟ معنی سوالش را نمی فهمم و ادامه می دهد: شنیده ام طرح امنیت اجتماعی سفت و سخت در حال اجراست! دوستم خوشحال است که هنگام خارج شدن کسی سر راهش را نمی گیرد برای ارشاد، اما من هم هیچوقت نگرانی نداشته ام!
می گوید: بر خلاف شما این جا فکر و ذکر ما مد و دمده شدن نیست، هر کس هر طور که بخواهد می پوشد با اینکه هیچیک از دوستانم حجاب ندارند اما من روسری می پوشم و کسی هم خرده نمی گیرد.
در خنکای اولین روزهای ماه مهر خون دررگهایم منجمد شده است و سرم گیج می رود. منصرف می شوم از ادامه راه ، پس از پایان مکالمه باخارج از کشور، شماره می گیرم و عذر خواهی می کنم از مصاحبه شونده ام.
فهرستی از اسامی دوستان جامعه شناسم را پیش رویم می گذارم. گرچه هیچکدامشان نیستند آنجایی که باید باشند. ترانه محمدی کارشناس ارشد تلفن همراهش را بر می دارد ... می گوید:هر چند جوانان و نوجوانان بیشتر در معرض گرایش به مدگرایی قرار دارند اما مد گراها بر اساس معنای عمل و انگیزه شان از پیروی از مد هم به چند گروه تقسیم می شوند. عده ای دنبال رو مداند برای خودنمایی و جلب نظر جنس مخالف و گروه دیگر از خرده فرهنگ های گروههای مطرود و حاشیه ای کشورهای غربی تبعیت می کنند که این افراد در تعارض جدی با هنجارهای جامعه قرار دارند.
پیشنهاد ترانه برای حل معضل مدگرایی، توسعه امکانات تفریحی، علمی، آموزشی و پرهیز از تهاجم به هویت و شخصیت جوانان است و ادامه میدهد: تولید مدهای بومی همراه با سلیقه امروزی هم می تواند به ذائقه افراد خوش بیاید و راه نفوذ مدهای غربی در کشور را ببندد.
با اینکه نمی دانم سرچشمه سلیقه، ذائقه و مد زنان جامعه ام را در کجا جستجو کنم، می دانم سلیقه، ذوق و مد اجتماعی کنونی کمتر از روی عقیده است. عقیده ای که ریشه در اعتقاداتمان دارد و می دانم همان دخترک رنگارنگی که برای قرار گرفتن درمرکز توجه دیگران ساعتها پای آیینه می نشیند، رنج می برد از اینکه تهی است از اندیشه های ناب. رنج می برد از اینکه برای تسخیر روح دیگران مجبور است از زیبایی و جوانی اش مدد بگیرد.
می دانم که حیاء درذات من است. جزیی از ذات من بلکه تمامی زنان در طول تاریخ است.می دانم برخلاف نظر عده ای تیپ فکری گروهی از زنان کشورم که شده اند مخل امنیت اجتماعی، کوچکترین قرابتی با آنچه می پوشند ندارد. براستی اگر همان خانمی که پس از قایم باشک در حفظ حرمتش و دفاع از شخصیتش چراغهای خودرو مزاحم را خرد کرد یاد بگیرد که برای ابراز وجود و مرکز توجه قرار گرفتن نیازی به ابراز جسمش نیست آیا همین امروز مد غربی را رها نخواهد کرد؟ 

                                                                                                                                    نوشه:عاطفه تلفانی

اشعار فریدون مشیری

بوسه و آتش

در همه عالم کسی به یاد ندارد

نغمه سرایی که یک ترانه بخواند

تنها با یک ترانه در همه ی عمر

نامش اینگونه جاودانه بماند

***

صبح که در شهر، آن ترانه درخشید

نرمی مهتاب داشت، گرمی خورشید

بانگ: هزار‌آفرین! زهرجا بر شد

شور و سروری به جان مردم بخشید

***

نغمه، پیامی ز عشق بود و ز پیکار

مشعل شب های رهروان فداکار

شعله بر افروختن به قله کهسار

بوسه به یاران، امید و وعده به دیدار

***

خلق، به بانگ "مرا ببوس" تو برخاست!

شهر، به ساز "مرا ببوس" تو رقصید!

هرکس به هرکس رسید نام تو را پرسید

هر که دلی داشت، بوسه داد و ببوسید!

***

یاد تو، در خاطرم همیشه شکفته ست

کودک من، با "مرا ببوس" تو خفته ست

ملت من، با "مرا ببوس" تو بیدار

خاطره ها در ترانه ی تو نهفته ست

***

روی تو را بوسه داده ایم، چه بسیار

خاک تو را بوسه می دهیم، دگر بار

ما همگی " سوی سرنوشت"  روانیم

زود رسیدی! برو، "خدا نگهدار"

***

"هاله" ی مهر است این ترانه، بدانید

بانگ اراده ست این ترانه، بخوانید

بوسه ی او را به چهره ها بنشانید

آتش او را به قله ها برسانید

*****

گزیده اشعار احمدی

احمدرضا احمدی احمد رضا احمدی در سال 1319 در کرمان چشم به جهان گشود دوره آموزشهای دبستانی را در زادگاهش و دوره دبیرستان را در دارالفنون تهران به پایان رساند سپس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به کار پرداخت و هم کنون نیز در همان جا کار میکند

در کمین اندوه هستم 
 بانو
مرا دریاب
 به خانه ببر
 گلی را فراموش کرده ام
 که بر چهره اممی تابید
زخم های من دهان گشوده اند
 همه ی روزگار پر.ازم
 اندوه بود
بانو مرا
قطره قطره دریاب
 در این خانه
جای سخن نیست
زبا بستم
عمری گذشت
 مرا از این خانه
به باغ ببر
 سرنوشت من
 به بدگمانی
 به خوناب دل
خاموشی لب
 اشک های من بسته
 بر صورت من است
 هیچکس یورش دل را
در خانه ندید
 بانو
من به خانه آمدم
و دیدم
 که عشق چگونه
 فرو می ریزد
و قلب در اوج
رها می شود
 و بر کف باغچه می ریزد
 بانو مرا دریاب
ما شب چراغ نبودیم
ما در شب باختیم

کیفر

در این جا چار زندان است

به هر زندان دو چندان نقب، در هر نقب چندین حجره، در هر

حجره چندین مرد در زنجیر ...

از این زنجیریان، یک تن، زنش را در تب تاریک بهتانی به ضرب

دشنه ئی کشته است .

از این مردان، یکی، در ظهر تابستان سوزان، نان فرزندان خود

را، بر سر برزن، به خون نان فروش

سخت دندان گرد آغشته است .

از اینان، چند کس، در خلوت یک روز باران ریز، بر راه ربا خواری

نشسته اند

کسانی، در سکوت کوچه، از دیوار کوتاهی به روی بام جسته اند

کسانی، نیم شب، در گورهای تازه، دندان طلای مردگان را

شکسته اند.

من اما هیچ کس را در شبی تاریک و توفانی نکشته ام

من اما راه بر مردی ربا خواری نبسته ام

من اما نیمه های شب ز بامی بر سر بامی نجسته ام .

***

در این جا چار زندان است

به هر زندان دو چندان نقب و در هر نقب چندین حجره، در هر

حجره چندین مرد در زنجیر ...

در این زنجیریان هستند مردانی که مردار زنان را دوست می دارند .

در این زنجیریان هستند مردنی که در رویایشان هر شب زنی در

وحشت مرگ از جگر بر می کشد فریاد .

من اما در زنان چیزی نمی یابم - گر آن همزاد را روزی نیابم ناگهان، خاموش -

من اما در دل کهسار رویاهای خود، جز انعکاس سرد آهنگ صبور

این علف های بیابانی که میرویند و می پوسند

و می خشکند و می ریزند، با چیز ندارم گوش .

مرا اگر خود نبود این بند، شاید بامدادی همچو یادی دور و لغزان،

می گذشتم از تراز خاک سرد پست ...

جرم این است !

جرم این است !

حکمت

حکمت اسلام وقرآن:

1) تا حالا اصلا فکر کردید که چرا نماز می خوانید؟

نکات جالبی در نماز است مثلا همین نماز ظهر و عصر دانشمندان ترکیه سال 2000 کشف کردند که در پشت سر انسان ماده ای برای تعادل فکری و حرکاتی است که موقع ظهر فعال می شود که باید در تمام سر پخش شود که این کار را ما مسلمانان موقع نماز ظهر و عصر انجام می دهیم.

2)شبها زیر درختان نروید:

در قرآن هست که شبها رفتن زیر درختان مکروهه چرا؟

دانشمندان جدیدا کشف کردند که شبها درختان از خود مواد مضر تولید میکند که برای انسان ضرر دارد.

3) چرا نباید گوشت خوک را خورد:

در اسلام است که خوردن گوشت خوک و الاغ وامثال این ها حرام شاید بگویید برای چی؟

برای اینکه خوردن گوشت این حیوانات اثرات مخربی در مغز انسان می گذارد و در زمان پیری دچار فراموشی وانسان را گاهی اوقات هرزه گویی میکند که می توانید در بعضی افراد مسن خارجی این را به وضوح ببینید.

4) چرا طلا برای مردان حرام اشت؟

دین و اسلام طلا را برای مردان حرام کرده زیرا طلا در خود ماده ای را در بدن مردان وارد می کند که برای آنان مضر و خطرناک است

امید است با خواندن قرآن مجید چیزهایی از آن برداشت کنیم که به درد زندگی بخورد.

صحبت از همکلاسی

صحبت از همکلاسی :

در بخش(( صحبت از همکلاسی)) می خوام ازهمکلاسیام یادی بشه.

تو دانشگاه چند تا دوست صمیمی دارم که می خوام خصوصیاتشون رو بگم

1) جهانبخش مرادی:

  پسری گل یعنی خیلی گل اول در دانشگاه پزشکی درس می خواند بعدش بنا به مسائل سیاسی اخراج شد حالا با من هم رشته است یعنی نقشه برداری راستی اهل نور لرستان است اگه این آقا جهان نبود معلوم نمی شد که من الان این درسها رو پاس می کردم یا نه . آرزوش بود که شاعر بشه ولی خب........خلاصه ختم کلام خیلی پسر گلیه.

2) احسان سلیمی:

  بچه باحالیه اهل کرمانشاهه اینم خیلی پسر خوبیه اما نه اندازه جهان مثل کرمانشاهیا ساده و بی ریا و خوش تیپ و .......... ولی خیلی پر حرفه یه روایت هست که تو خواب هم حرف می زنه ودر آخر اینم خیلی بامعرفته.

3) حسن زارعی :

  اهل آسدآباد همدانه خیلی خرپول و مغروره و باحال و یه کمی هم دختر باز خیلی حرف نمی زنه همش تو فکره دوست دختراشه ولی اینم خیلی تکه.

4)احمد شکوهی:

  اینم مثل احسان اهل کرمانشاهه باهاش ترم دوم آشنا شدم همین قدر بگم که خیلی رفیق بازه مثل تمام کرمانشاهیا.

بقیه دوستانم را در بخش های بعدی معرفی میکنم .

شاید این نوشته راه تازه ای باشه برای تمام وبلاگ نویسا که از همکلاسی هاشون بگن یا تو یادشون باشن مثل من.

لطفا نظر بدین که این کار خوبه یا نه.

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

گل آقا
یه شب مهتاب
شعر بزرگان
نقطه ضعف بعضی ها !!!!
[عناوین آرشیوشده]